Die avond zit verdachte in zijn auto en is hij aan het praten met zijn neefje, die nog buiten staat, als er een andere auto aan komt rijden met twee inzittenden. Verdachte zegt tegen zijn neefje dat hij zich uit de voeten moet maken en zelf rijdt hij weg. Het neefje stapt vervolgens in bij de inzittenden. Zelf zegt hij dat hij daartoe werd gedwongen. En dat is ook wat de verdachte zegt, zijn neefje zou nooit vrijwillig instappen. Daarna heeft verdachte zijn auto om de hoek geparkeerd, zich verstopt achter een geparkeerde auto en twee keer geschoten. Eén kogel belandt in de motorkap, de andere via het geopende zijraam door de pols en het hoofd van het slachtoffer.
Drugscriminaliteit
Tussen de verdachte en de twee inzittenden van de auto zou er een conflict zijn over de verkoop van drugs. Het dossier bevestigt deze lezing. Verdachte voelde zich al langere tijd opgejaagd en bedreigd. Toen zijn neefje in de auto stapte voelde hij zich nog meer bedreigd en wilde hij hem redden.
Alhoewel de verdachte heeft verklaard heel bang te zijn voor de twee inzittenden, ging hij toch gewoon door met het dealen van drugs, terwijl het slachtoffer en zijn compagnon dat echt niet wilden. De officier tijdens de zitting: “Hoe bang was verdachte nu écht als hij gewoon doorgaat met dealen, terwijl hij weet dat hem dat ernstig kwalijk wordt genomen? Bovendien had verdachte daarvoor ook een reguliere baan in de haven. Kiezen voor de drugscriminaliteit is dan ook een bewuste keuze geweest. Een bewuste keuze om door criminaliteit geld te verdienen.”
Aanval van verdachte
In het requisitoir besprak de aanklager waarom er volgens hem geen sprake kan zijn van noodweer of noodweerexces. Belangrijk daarbij is dat de handeling verdedigend moet zijn, en niet aanvallend. Uit de feiten blijkt volgens het OM dat het schieten een aanval is van de verdachte. Hij parkeerde zijn eigen auto buiten het zicht, verschanste zich achter een geparkeerde auto, kwam plots tevoorschijn bij het naderen van de auto en schoot toen twee keer.
Verdachte verklaart dat hij op de banden van de auto mikte, maar uit de afgevuurde schoten blijkt juist precies het tegenovergestelde. Beide afgevuurde kogels hadden een hoogte en richting die een veel gevaarlijker uitwerking hadden, een uitwerking gericht op het toebrengen van letsel. De officier van justitie: “Hoe kan je volhouden dat je op de banden mikt als je op korte of zeer korte afstand van de auto staat als deze aan je voorbijrijdt en vervolgens door het zijraam van de auto schiet?”
Lange vrijheidsstraf
“Dit schietincident geeft maar weer eens aan dat drugscriminaliteit en dodelijk vuurwapengeweld hand in hand gaan. De voorbeelden daarvan domineren regelmatig het landelijke nieuws”, zei de officier op zitting. “En als dat schietincident dan ook nog eens op de openbare weg plaatsvindt, op een drukke vrijdagavond, dan doet dat veel met het veiligheidsgevoel van burgers. Het veiligheidsgevoel dat sowieso al flink op de proef wordt gesteld in Rotterdam.”
“Maar nog veel belangrijker natuurlijk, is dat de familie van het slachtoffer hem voor altijd moet missen. Dergelijke ernstige strafbare feiten, vuurwapengeweld met dodelijke afloop, rechtvaardigen een lange vrijheidsstraf.”