"Toen wij op de middelbare school zaten zochten ze bij de Roteb nieuwe leerlingen", vertelt Albert. "Dat vonden wij wel wat. We waren echte aanpakkers en hadden zin om de mouwen op te stropen. Maar eenmaal daar, wisten we niet wat we zagen. Wat een ambtenarij. Kwam het niet vandaag klaar? Dan toch morgen of overmorgen. Elke werkdag om precies half vijf rende iedereen naar buiten. Niemand bleef ook maar een minuut langer om zijn werk af te maken."
"Het zijn allemaal harde werkers. En de monteurs van nu zijn dag en nacht bereikbaar." -Albert en Paul de Haas.
Botsingen
"Dat ging compleet in tegen de mentaliteit die we van huis uit hadden meegekregen," vult Paul zijn broer aan. "Het zorgde voor botsingen. We kregen verschillende keren op ons kop dat we te hard werkten. Wij repareerden een koppeling in vier of vijf uur, terwijl anderen daar twee dagen over deden. Dat viel ook onze leidinggevenden op. Als gevolg daarvan moesten de andere monteurs opeens veel harder werken."
Dag en nacht
Na enkele jaren werden beide broers werkplaatschef. Albert in Schiedam en Paul aan het Kleinpolderplein. Paul: "Ik gaf daar leiding aan tweeëndertig man. Alles wat maar reed, repareerden we. Van brandweerwagens en veegmachines tot wagens van de burgemeester en wethouders." Werken gebeurt allang niet meer op z’n elfendertigst, aldus de broers. "Het zijn allemaal harde werkers. En de monteurs van nu zijn dag en nacht bereikbaar."
Roteb was een begrip
Wel jammer dat de naam Roteb nu echt verleden tijd is, vinden de broers. Paul: "Het was echt een begrip in heel Nederland. Iedereen wist meteen waarover je het had. Die naamsbekendheid moet je nu weer opnieuw gaan opbouwen."