ROTTERDAM - De kade waar Rotterdam elk jaar de Joodse herdenking houdt, krijgt er een nieuw monument bij van 10.000 unieke steentjes omgeven door siergrassen en een olijfboom.

Voor de Joodse gemeenschap is de Eva Cohen-Hartogkade het centrum om de Joodse Rotterdammers te herdenken die omkwamen in de oorlog. Sinds 2013 staat er het Joods Kindermonument. Een halve cirkel met 686 namen van omgekomen kinderen. Ook staat er de Muur: een stuk omheining van het terrein waar Loods 24 lag. Vanuit die havenloods voerde de Duitse bezetter vanaf 30 juli 1942 Joden weg naar werk- en vernietigingskampen.

Nieuw monument

'Toen we hoorden dat de gemeente de kade wilde vergroenen, zijn we met elkaar in gesprek gegaan', zegt Frank van Gelderen, de secretaris van Stichting Loods 24 en Joods Kindermonument. 'Samen met kunstenares Martine Herman hebben we gekozen voor vergroening met kunst. Als nieuw monument, voor extra waarde aan deze speciale plek.'

Siergras

De vernieuwing van de kade langs de Stieltjesstraat (Kop van Zuid-En trepot) bestaat uit het plaatsen van verschillende soorten siergrassen. 'Die grassen wuiven heen en weer in de wind', zegt Van Gelderen. 'Het staat symbool voor onze levende herinnering aan de omgekomen Joodse Rotterdammers.' Tussen de grassen liggen onbeplante delen. Die staan voor de leegte die overbleef. Ook komt er een olijfboom, als symbool voor vrede en verbinding. Om de wortels te beschermen tegen winterkou, komt de boom in een grote plantenbak.


10.000 steentjes

In de looppaden tussen het gras komen 10.000 steentjes. 'De steen tjes staan voor de ongeveer 10.000 Rotterdamse Joden die nooit meer terugkwamen', zegt Van Gelderen. 'Stuk voor stuk individuen. Dus vereeuwigd met iets blijvends en unieks: steentjes met allemaal een verschillende vorm.' De naam van dit nieuwe monument wordt officieel onder elkaar geschreven:

levens
10.000
stenen

Van Gelderen: 'Ik ben gelukkig met deze mooie aanvulling op de herdenkingsplek. Voor mij persoonlijk maakt dit het compleet. Voor Rotterdammers is het niet alleen meer groen om van te genieten, maar ook een plek waar je nu nog beter kunt ‘luisteren’ naar het verhaal van de omgekomen Joodse stadsgenoten.'